علائم آب آوردن بیضه در کودکان

علائم آب آوردن بیضه در کودکان
علائم آب آوردن بیضه در کودکان

علائم آب آوردن بیضه در کودکان

آب آوردن بیضه یا بیماری هیدروسل عارضه‌ای است بدون درد که یا گاهی خود به خود و گاهی‌ هم به دلایل بیماری‌های زمینه‌ای در کودکان و همچنین نوزادان پسر به‌ وجود می‌آید. این بیماری با وجود یک سری تغییرات در بیضه به‌ وجود می‌آید. در ادامه ای مطلب به بررسی علائم آب آوردن بیضه در کودکان و پیشگیری و روش درمان آن می‌پردازیم.

 

 

آب آوردن بیضه ( هیدروسیل) چیست؟

 

به تجمع مایعی درون کیسه بیضه هیدروسیل یا همان آب آوردن بیضه می‌گویند که در پسران در سنین کودکی و یا بزرگسالی رخ‌ می‌دهد. هنگامی که جنین پسر در رحم مادر تکامل پیدا می‌کند، با تشکیل شدن بیضه و پایین آمدن بیضه‌ها از کانال مغبنی، قسمتی از بافت روده به شکل یک کیسه هیدروسل همراه بیضه‌ها از این کانال پایین می‌رود و نیز در محلی که بیضه‌ها رشد می‌کنند وارد می‌شود.

این کیسه هیدروسل نیز به طور عادی و طبیعی بعد از تولد کودک بسته می‌شود و مقدار مایعی هم که در کیسه مانده باشد به خودی خود جذب بدن می‌شود. اما در صورتی که این کیسه برخلاف طبیعتش بسته نشود با ورود این مایعات اضافی که به این قسمت می‌ریزند، بیماری هیدروسل به وجود می‌آید.

از نوزادان پسر هنگامی که متولد می‌شوند ۱تا ۲ درصد به این بیماری دچار هستند، بعد از دوران نوزادی هم تعداد نوزادانی که به این بیماری دچار می‌شوند ۶ درصد می‌باشد، هیدروسل بیماری ساده‌ای است که با جراحی قابل درمان می‌باشد. ولی گاهی هم می‌تواند به دلیل بیماری جدی‌ای مثل وجود سرطان در بیضه‌ها رخ دهد که باید آن را کاملا جدی گرفت.

 

آیا کودکی که هیدروسل دارد را می‌توان ختنه کرد؟

 

انواع آب آوردن بیضه

 

بیماری هیدروسل  دارای دو نوع ارتباطی و غیر ارتباطی است ، که در آنها نیز تفاوت‌هایی وجود دارد. این انواع به دلیل نوع ارتباط بیضه با فتق بیضه و شکم می‌باشد که به بررسی آنها میپردازیم:

هیدروسل ارتباطی:

در این نوع کیسه بیضه بسته نشده است و در این صورت مایعات به درون بیضه می‌ریزند. ورود این مایعات به بیضه در ساعت‌های مختلف شبانه‌ روز متفاوت است و مدام‌ تغییر می‌کند. در این نوع هیدروسل ورم بیشتری نسبت به هیدروسل غیر ارتباطی وجود دارد.

هیدروسل غیر ارتباطی:

در این نوع از هیدروسیل‌ کیسه بسته شده اما قبل از آن مایع درون بیضه جذب نشده است، تا سن حدودا یک سالگی این مایع به مرور جذب و این نوع هیدروسیل‌ درمان می‌شود. همانطور که گفتیم در این نوع هیدروسیل نسبت به نوع ارتباطی ورم کمتر است.

 

 

علائم آب آوردن بیضه در کودکان

 

در آب آوردن بیضه (هیدروسیل) نشانه‌های بالینی زیادی وجود ندارد و می‌توان به طور کلی به ورم اطراف یک یا هردو بیضه نیز اشاره کرد. شاید بدانید که در واقع از این بیماری به نام بیضه بادکنکی هم یاد می‌کنند و این به این دلیل است که بیضه ها ورم کرده و به شکل بادکنکی که پر از آب می‌باشد در می‌آید.

می‌توان از علائم آب آوردن بیضه در کودکان که تا به امروز شناسایی شده‌اند به موارد زیر اشاره کرد:

  • تورم و التهاب

تورمی که بدون درد باشد از مهم‌ترین نشانه‌هاییست که در آب آوردن بیضه وجود دارد. اما اگر در کنار تورم و التهاب موجود درد هم احساس‌ شود می‌تواند دلایل بیماری‌هایی دیگر مثل تورشن بیضه باشد.

  • تغییر ورم در طول روز

ورم هیدروسیل به گونه‌ای است که درطول روز کمتر و در شب بیشتر می‌شود، این تغییر نیز از نشانه‌هایی می‌باشد که پزشکان برای هیدروسیل کودکان بیان کرده‌اند.

  • احساس نکردن بیضه به دلیل وجود آب و ورم زیاد

در صورتی که میزان آبی که در اطراف بیضه‌ها وجود دارد کم باشد خود بیضه‌ها نیز قابل لمس هستند اما‌ اگر میزان آب افزایش پیدا کند به مرور دیگر بیضه‌ها قابل لمس نخواهند بود.

در ادامه باید بدانید علاوه بر تفاوت‌هایی که در هیدروسل مرتبط و غیر مرتبط وجود داشت، در علائم آن‌ها نیز تفاوت‌هایی‌وجود دارد که تا حدودی می‌توان با توجه به این تفاوت نشانه‌ها نوع هیدروسل‌ را هم تشخیص داد.

  • علائم هیدروسل مرتبط

۱. تورم و التهاب می‌تواند در یک بیضه یا هردوی آن‌ها رخ بدهد۲. تورم هنگام فعالیت‌ نوزاد یا گریه کردن او تغییر می‌کند و افرایش می‌یابد ۳. و در عین حال هنگام‌ استراحت و زمانی که کودک فعالیت ندارم این التهاب کاهش پیدا می‌کند۴. این نوع هیدروسل اکثرا سبب درد نمی‌شوند.

  • علائم هیدروسل غیر مرتبط

۱.تورم و التهاب در کل روز ثابت است و تغییر نمی‌کند ۲. تورم به مرور زمان کاهش می‌یابد و کند عمل می‌کند ۳. این نوع معمولا تا یک سالگی کودک درمان می‌شود و از بین می‌رود.

از دیگر علائم آب آوردن بیضه در کودکان می‌توان به علائم بالینی زیر نیز اشاره کرد:

تورم بیضه که بدون درد بوده و مرور بیشتر می‌شود ( این نکته خیلی مهم است که در هیدروسل کودک نباید دردی را احساس کند که در غیر این صورت و داشتن درد در بیضه می‌تواند دلیل عفونت یا بیماری دیگری در کودک باشد.) اگر در اتاق تاریکی نور چراغ قوه‌ای را به بیضه‌های کودک بتابانیم و نور از کیسه بیضه عبور کند یکی دیگر از نشانه‌های وجود هیدروسل در بیضه می‌باشد.

 

فتق نوزاد و ارتباط آن با ختنه

 

درمان آب آوردن بیضه (هیدروسل)

 

بسیاری از مواقع هیدروسل موجود در کودکان با مرور زمان درمان می‌شود و نیازی به جراحی و دیگر راه‌های درمان ندارد. در صورت اطمینان از عدم وجود بیماری زمینه‌ای و ارتباطی نبودن هیدروسل و همچنین بیشتر شدن ورم آن باید به انجام جراحی اقدام کرد.

بعضی مواقع آب موجود در بیضه را با سرنگ می‌کشند که این عمل به خاطر بی‌ فایده بودن و خطر داشتن اصلا پیشنهاد نمی‌شود در این عمل نه تنها آب بیضه کاملا خالی نمی‌شود بلکه بعد از کشیدن آن توسط سرنگ بعد از چند روز مایع دوباره جمع می‌شود.

بهترین روش درمان آب آوردن بیضه یا همان هیدروسیل جراحی آن می‌باشد، در جراحی هیدروسیل پرده که درون بیضه باعث آب آوردن می‌شود و مایع از آن ترشح می‌شود برداشته می‌شود. در صورتی که کودک هیدروسل داشته و بنا بر تشخیص پزشک باید جراحی کند پس بهتر است در اولین فرصت این عمل صورت بگیرد.

اگر جراحی و درمان هیدروسل به تعویق بیفتد باعث بیشتر شدن مایع درون بیضه می‌شود و نتیجه این اتفاق این است که کیسه بیضه با زیاد شدن مایع زیاد بزرگ‌تر می‌شود و حتی بعد از جراحی هم نمی‌تواند به خوبی خودش را جمع کند و برای همیشه از حالت طبیعی خود بزرگ‌تر می‌ماند.

در صورتی که تورم و التهاب کودک نه تنها کم‌ نشود که افزایش یابد و به بزرگ‌تر شدن ادامه دهد باید به پزشک مراجعه کرده و به دنبال مراقبت‌های بیشتر باشید. درصورتی که بعد از شش ماه هیدروسل ادامه داشته باشد و علامات دیگری مثل بزرگی، احساس درد و بد شکلی در آن‌ رخ دهد باید هرچه زودتر با پزشک در میان گذاشت. هیدروسل همچنین می‌تواند بر روی نشستن، راه رفتن و قدم زدن فرد هم تاثیر بگذارد که در این صورت هم باید به دنبال درمان‌های پزشکی باشید.

 

سخن آخر

پزشک‌های متخصص نیز با روش‌های جراحی و بدون جراحی می‌توانند هیدروسل‌ را درمان بکنند. به جراحی هیدروسل، هیدروسلکتومی گفته می‌شود. که در صورت نیاز کودک به جراحی، او را با دارو هایی بیهوش کرده تا دردی را احساس نکند. بعد از جراحی نیز یک سری موارد و کارهایی برای روند درمان وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.

کارهایی مثل دادن دارو‌های مسکن به کودک برای کاهش درد، خشک و تمیز نگه داشتن محل‌ جراحی، محدود کردن میزان فعالیت کودک و … که توسط پزشکان به خانواده کودک آموزش داده می‌شود.