آیا کودکی که هیدروسل دارد، می‌توان ختنه کرد؟
همان‌طور که می‌دانید اکثر پدر و مادرها پس از به دنیا آمدن، فرزند پسرشان را ختنه می‌کنند. از اصلی‌ترین مسائلی که باعث می‌شود این عمل به تأخیر بیفتد؛ وجود بیماری‌ها یا اختلالاتی در قسمت‌های تناسلی کودک می‌باشد. یکی از سؤال‌های والدین امکان عمل ختنه در حین وجود هیدروسل در نوزاد می‌باشد. در این مقاله به بررسی هیدروسل، ختنه و رابطه آن‌ها می‌پردازیم.
هیدروسل
یکی از ساده‌ترین تعاریفی که می‌توان برای توصیف هیدروسل استفاده کرد، تجمع مایع در بیضه است. تولید این مایع دریکی از پوشش‌های کناری بیضه انجام می‌شود. درمان این بیماری به‌صورت خود به خودی است و اگر تا زمان مشخصی از بین نرفت؛ پزشکان روش جراحی را پیشنهاد می‌کنند.
این روش تنها در صورتی پیشنهاد می‌شود که کودک پس از یک سال همچنان مبتلا باشد و بدن او به‌صورت خودبه‌خود آن را ترمیم نکرده باشد. برای بررسی، تشخیص این بیماری و همچنین مشخص کردن زمان احتمالی بهبودی باید به متخصص اختلالات جنسی-ادراری و یا همان اورولوژیست مراجعه کرد.
مانند بسیاری از بیماری‌های دیگر احتمال وجود هیدروسل در نوزادان نارس بیشتر از نوزادان ترم می‌باشد؛ بنابراین اگر کودک شما زودتر از موعد به دنیا آمده است، باید خود را برای پروسه درمان آماده کنید.
علامتی که توسط آن والدین می‌توانند هیدروسل فرزند خود پی ببرند، تورم در قسمت کشاله ران است. معمولاً علامت دیگری که باعث درد یا ناآرامی نوزاد باشد مشاهده نمی‌شود. والدین باید بدانند که هیدروسل باعث بروز مشکلات مرتبط با نوآوری در بزرگسالی فرزندشان نمی‌شود.
انواع هيدروسل
هيدروس به‌طور كلي به دو نوع تقسيم مي‌شود. نوع مادرزادی این بیماری كه از طریق ژنتیک نسل به نسل منتقل می‌شود. نوع دوم یا اکتسابی که خود به دو نوع هیدروسل اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود. هیدروسل اولیه شایع‌ترین هیدروسل است که در بزرگسالان مشاهده می‌شود. ممکن است به دلیل جذب ناقص مایع یا تخلیه لنفاوی معیوب به وجود آمده باشد. هیدروسل ثانویه پس از عفونت‌های ثانویه به وجود می‌آیند.
در مردان بالغ و پسربچه‌های بزرگ‌تر، هیدروسل می‌تواند در اثر التهاب یا صدمه به کیسۀ بیضه ایجاد شود.
هیدروسل‌های ساده در حالت عادی بدون نیاز به اقدام درمانی خاص از بین می‌رود. هیدروسل بزرگسالان مقوله جداگانه‌ای است و علل و درمان‌های خاص خودش را دارد.
ختنه
همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره کردیم ختنه عمل جراحی سرپایی است که برای نوزادان پسر انجام می‌شود. نوزادان پسر با مقداری پوست شل در قسمت بالایی آلت تناسلی خود متولد می‌شوند. عملکرد این پوست در اصل محافظت از نوک آلت می‌باشد. این قسمت از پوست ختنه‌گاه نامیده می‌شود و دارای رگ، عصب و قسمتی هم ماهیچه است.
ختنه به برداشتن پوست پیش‌پوسیال اشاره دارد و روش‌ترمیم آن‌یک روش جراحی مردانه است. زمانی که کودک متولد می‌شود این پوست ختنه‌گاه کاملاً به آلت تناسلی چسبیده است اما پس از رشد کودک کم‌کم ختنه‌گاه از آلت جدا می‌شود و باعث می‌شود تا ادرار راحت‌تر از بدن به سمت خارج هدایت شود. عمل ختنه در اصل بریدن و برداشتن این پوست می‌باشد. این عمل از بروز مشکلات ادراری_تناسلی بیشتر در آینده کودک جلوگیری می‌کند.
افرادی که واجد شرایط انجام این عمل هستند جراحان عمومی، متخصصین اطفال و اورولوژیست‌ها می‌باشند.
برخلاف تصور عمومی عمل ختنه قبل از به وجود آمدن پزشکی مدرن در بین مردم رواج داشته و بیش از پنج هزاره است که مردم در سراسر دنیا آن را روی کودکان خود انجام می‌دهند.
پس از گذشت زمان به وجود آمدن ادیان مختلف در بعضی فرهنگ‌ها انجام این عمل به‌صورت اجباری خوانده شد و مردم بر اساس عقاید دینی خود را انجام می‌دادند. این عمل در بین والدینی که اعتقادات مذهبی خاصی نداشتند نیز رواج پیدا کرد. رایج شدن این عمل در بین افراد غیرمذهبی به خاطر از بین بردن تفاوت‌های کودکانشان با دیگر افراد اجتماع بود. والدین سعی می‌کردند تا جلوی به وجود آمدن اختلال درروند ازدواج فرزند خود را بگیرند.
هیدروسلکتومی
این جراحی در اصل درمان هیدروسل می‌باشد که جهت ترمیم و جلوگیری از عود آن انجام می‌شود. مراقبت‌های پس از جراحی و جلوگیری از عفونت یکی از ارکان اصلی درمان کودک می‌باشد. از آن‌جا که سیستم ایمنی کودک هنوز به‌طور کامل تکامل نیافته است، در صورت عدم رسیدگی و یا رسیدگی نادرست پس از عمل ممکن است کودک به بیماری‌های گوناگون مبتلا شود.
ارتباط بین ختنه و هیدروسل
اولین سؤالی که والدین از خود می‌پرسند آن است که: اگر کودکی چنین مشکلی داشت، می‌توان ختنه کرد؟
عقیده پرطرفدار بین پزشکان متخصص اطفال آن است که ابتدا هیدروسل برطرف شود و سپس کودک ختنه شود.
اما اجباری در این امر نیست. بعضی پزشکان به خاطر کم شدن عوارض بیهوشی عوارض جراحی به والدین پیشنهاد می‌کنند که به‌صورت همزمان هیدروسل و ختنه در یک‌سالگی انجام شود. البته این در حالتی است که هیدروسل در آستانه یک‌سالگی در بدن کودک باقی‌مانده باشد.
بروز هیدروسل در نوزادان پسر شایع است و تنها در تعداد محدودی از نوزادان تا زمان اولین سالگرد تولد باقی می‌ماند.
بسته به میزان مایع جمع شده در اطراف بیضه این حالت شدید(بزرگ) یا خفیف (کوچک) است.می‌تواند دوطرفه یا یک‌طرفه باشد.گاهی امکان دارد همراه فتق کشاله ران باشد.
مراقبت‌های پس از جراحی
اولین خطری که هر فردی را پس از جراحی تهدید می‌کند، عفونت است. برای از بین بردن خطر عفونت باید تا حد ممکن نظافت محل عمل را رعایت کنیم و زخم را خشک و تمیز نگاه‌داریم. پزشکان درباره‌ی داشتن پانسمان پس از ختنه نظرات متفاوتی دارند، بنابراین باید طبق دستورالعمل پزشک معالج کودکتان عمل کنید.
معمولاً پمادهای آنتی‌بیوتیک برای دو تا سه روز تجویز می‌شود که در هر بار عوض کردن کودک باید آن را استفاده کنید. استفاده از آنتی‌بیوتیک باعث کاهش احتمال دچار شدن کودک به عفونت‌های باکتریایی می‌شود. سعی کنید برای کاهش فشار از پوشک‌هایی با سایزهای آزادتر استفاده کنید تا در اثر برخورد سر آلت با پوشک خونریزی به وجود نیاید.
اگر شما یا همسرتان پوشک‌های فرزندتان را عوض می‌کنید؛ باید هنگام تعویض آن به رنگ ادرار و اطراف آلت توجه کنید تا پس از مشاهده‌ی خون یا رنگ غیرطبیعی آلت یا ادرار سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید.
جمع‌بندی
خواندیم که هیدروسل بیماری شایعی در نوزادان پسر می‌باشد و کاهش سن جنینی، باعث افزایش احتمال ابتلا به آن می‌شود. ازآنجاکه بیضه و آلت تناسلی در پسرها بافاصله‌ی کم قرارگرفته و ممکن است درگیری هر عضو دیگر را نیز دچار اختلال کند، بهتر است ختنه را تا پس از درمان هیدروسل به تعویق انداخت. هرچند که معمولاً هیدروسل به طور خود به خودی درمان می‌شود اما اگر پس از یک سال فرصت دادن به آن، ترمیم نشد، می‌توان جراحی آن را همزمان با ختنه انجام داد.