انواع اگزما در نوزادان را چگونه درمان کنیم؟
همان طور که می‌دانید، انواع اگزما در نوزادان قابل مشاهده است. در صورت مشاهده‌ی اگزما در نوزاد، والدین باید اقدامات لازم را انجام دهند. برای این که بتوانید اقدام به درمان اگزما کنید، ابتدا باید بتوانید انواع اگزما در نوزادان را تشخیص دهید. باید توجه داشته باشید که اگزما با دیگر التهابات پوستی تفاوت‌هایی دارد که ابتدا باید بتوانید اگزما را از سایر التهابات پوستی تشخیص دهید و سپس اقدامات لازم برای درمان آن را انجام دهید.
در این مقاله قصد داریم اطلاعاتی در مورد انواع اگزما در نوزادان در اختیار شما مخاطبان گرامی قرار دهیم تا بتوانید در صورت مشاهده، اقدامات لازم برای درمان را انجام دهید. پس با ما همراه شوید.
بیماری اگزمای پوستی
هنگامی که در پوست علائمی نظیر خارش، قرمزی، التهاب و پوسته ریزی مشاهده شود، فرد دچار اگزمای پوستی یا آماس پوست شده است. به طور کلی، تحقیقات زیادی در زمینه‌ی اگزمای پوستی انجام شده است، اما علل بروز آن هنوز ناشناخته است. در واقع، افرادی که حساسیت یا آلرژی دارند، بیشتر دچار اگزمای پوستی یا آماس پوست می‌شوند.
علاوه بر آن، این عارضه‌ی پوستی ریشه‌ی ژنتیکی نیز می‌تواند داشته باشد. به این صورت که اگر در اعضای یک خانواده مشاهده شود، احتمال بروز آن در فرد افزایش می‌یابد. یکی از علائم اگزما در کودکان، ایجاد برآمدگی‌های کوچک و آبدار است که معمولا مرطوب و خیس می‌باشند.
معمولا کودکان در نواحی مختلف بدن خود دچار خارش یا راش پوستی می‌شوند که اگزما می‌تواند این خارش را تشدید کرده و شرایط را برای کودک بدتر کند. مهم‌ترین علت بروز اگزما، درماتیک آتوپیک یا dermtitis Atopic می‌باشد که اصطلاحا اگزمای نوزادان نامیده می‌شود. انواع اگزمای نوزادان بر کودکانی که سن آنها بالا می‌رود نیز تأثیر دارد. به این معنی که اگزمای نوزادان فقط مخصوص نوزادان نیست و کودکان نیز ممکن است به این عارضه‌ی پوستی مبتلا شوند.
درماتیت آتوپیک
آتوپیک به معنی حساسیت شدید فرد به عوامل آلرژی‌زای موجود در محیط می‌باشد. عوامل حساسیت زایی که در فرد آلرژی ایجاد می‌کند شامل گرده‌ی گل‌ها، کپک‌ها، گرد و غبار، موی حیوانات و بعضی از غذاها می‌باشد. درماتیت شامل شرایطی است که در آن پوست ملتهب شده، قرمز می‌شود و حالتی دردناک در محل ملتهب و قرمز ایجاد می‌کند.
عارضه‌ی پوستی که باعث خارش، قرمزی، تورم و ترک خوردن پوست می‌شود، درماتیت آتوپیک نامیده می‌شود که برخی افراد آن را با عنوان اگزمای آتوپیک می‌شناسند. هنگامی که فرد به درماتیت آتوپیک مبتلا می‌شود، از مناطق آسیب دیده مایع روشنی ترشح می‌شود. این مایع معمولا با گذشت زمان از بین می‌رود.
معمولا زمان آغاز بیماری درماتیت آتوپیک دوران کودکی است اما فرد در هر سنی می‌تواند به آن مبتلا شود و لزوما قرار نیست کسی که در سن کودکی به آن مبتلا شد، تا آخر عمر از این بیماری در امان بماند. کودکانی که قبل از یک سالگی به درماتیت آتوپیک مبتلا می‌شوند در سطح پوست خود قسمت‌های متورم و قرمز زیادی خواهند داشت.
با بالا رفتن سن کودک، قسمت‌های متورم و قرمز در پشت زانوها و جلوی آرنج‌ها بیشتر مشاهده می‌شود و کودک در این قسمت‌ها علائم درماتیت آتوپیک خواهد داشت. محل عارضه‌های پوستی حاصل از درماتیت آتوپیک در دوران بزرگسالی تغییر می‌کند. بزرگسالانی که به درماتیت آتوپیک مبتلا هستند، در دست‌ها و زانوهای خود عارضه‌های پوستی خواهند داشت.
این عارضه‌های پوستی گاهی ممکن است ترک خورده و زخم شوند. همین ترک‌ها و زخم‌ها باعث می‌شود شرایط برای فرد بدتر شود. ترک خوردگی‌ها و زخم‌های حاصل احتمال ابتلا به عفونت‌های پوستی را افزایش می‌دهد. معمولا درماتیت آتوپیک با تب یونجه یا آسم همراه شده و شرایط فرد را بدتر از قبل خواهد کرد.
چه کودکانی بیشتر به اگزما مبتلا می‌شوند؟
احتمال ابتلا به بیماری‌های پوستی زمانی بیشتر می‌شود که در خانواده‌ی فرد سابقه‌ی حساسیت فصلی، آسم یا هر نوع آلرژی دیگر وجود داشته باشد. در واقع، کودکانی که در خانواده‌ی خود سابقه‌ی ابتلا به حساسیت‌های فصلی، آسم و انواع آلرژی‌ها را داشته باشند، بیشتر در معرض ابتلا به اگزما و بیماری‌های پوستی قرار دارند.
این به این معنی است که ژن‌های مربوط به اگزما از والدین به فرزندان منتقل می‌شود. ابتلا به اگزما در دوران کودکی باعث می‌شود فرد در دوران بزرگسالی به حساسیت فصلی یا آسم مبتلا شود. در واقع، ابتلا به اگزما در کودکی احتمال ابتلا به حساسیت فصلی یا آسم را در بزرگسالی افزایش می‌دهد.
باید به این نکته توجه داشته باشید که آلرژی باعث به وجود آمدن اگزما می‌شود. گرمای شدید یا استرس عاطفی ممکن است زمینه‌ساز ایجاد بیماری اگزما شود. آمارها نشان می‌دهد، از هر ده کودک یک نفر به اگزما مبتلا می‌شود. به طور کلی، علائم ابتلا به اگزما در همان چند سال اول زندگی ظاهر می‌شود.
این علائم تا قبل از پایان پنج سالگی ظاهر می‌شود، بنابراین والدین باید توجه کافی داشته باشند تا در صورت بروز علائم مربوط به انواع اگزما در نوزادان در اسرع وقت اقداماتی برای درمان آن انجام دهند. همچنین، باید توجه داشته باشید که معمولا کودکانی که به اگزما مبتلا می‌شوند، در دوران نوجوانی بهبود یافته و اثری از این بیماری نخواهند داشت.
علائم اگزما در نوزادان
عارضه‌ی پوستی اگزما در مراحل اولیه علائم متفاوتی دارد. علائم ابتلا به اگزما در نوزادانی که دو تا شش ماهگی را سپری می‌کنند شامل خارش، خشکی، قرمزی، برآمدگی‌های کوچک در پوست گونه، پیشانی یا سر می‌باشد. در برخی مواقع، عارضه‌های پوستی ممکن است به بازوها، پاها و بدن فرد منتقل شوند. این عارضه‌های پوستی به صورت ضایعه‌های قرمز، کبره زده یا باز ظاهر می‌شوند.
علاوه بر آن، ممکن است به صورت برجسته، خارشی و فلسی شکل در نواحی خم آرنج، پشت زانو، پشت مچ دست و مچ پا ظاهر شوند. در کودکانی که سن بالایی دارند نسبت به نوزادان عارضه‌های پوستی فلسی شکل‌تر شده و پوست به شدت خشک می‌شود و با خارش همراه خواهند شد.
این به این معنی است که هر چقدر سن کودک بالا برود، علائم شدت بیشتری خواهد داشت. این در حالی است که ممکن است در برخی مواقع عود کرده و دوباره ظاهر شود. طبیعتا بثورات موجود در پوست خارش خواهد داشت که کودک با خاراندن پوست شرایط را بدتر می‌کند و باعث می‌شود وضعیت آنها وخیم‌تر شود.
خاراندن بیش از حد این بثورات باعث می‌شود به نواحی زخیم و قهوه‌ای رنگ تبدیل شوند. در واقع، اگزما به این صورت است که با خاراندن باعث ایجاد راش می‌شود اما راش باعث ایجاد خارش نمی‌شود.
سخن آخر
اگزما یک بیماری است که ممکن است در برخی از کودکان ایجاد شود. اگزما باعث ایجاد خارش، قرمزی، التهاب و پوسته ریزی می‌شود و والدین می‌توانند با مشاهده‌ی این علائم به وجود اگزما در کودک خود پی ببرند. در این مقاله قصد داریم یه بررسی انواع اگزما در نوزادان بپردازیم.
در حال حاضر، دلایل ایجاد اگزما یا آماس پوست مشخص نیست، اما پزشک متخصص می‌توانند با داروهای مناسب به پیشگیری یا درمان این بیماری بپردازند. درماتیک آتوپیک مهم‌ترین علت ابتلا به اگزما است. درماتیک آتوپیک باعث ایجاد التهاب پوستی می‌شود که علائم آن شامل خارش، قرمزی، تورم و ترک خوردگی پوست می‌باشد.
علاوه بر علائم ذکر شده، ممکن است مناطق آسیب دیده مایع روشنی ترشح کنند که همین مایع به مرور زمان از بین می‌رود. ژنتیک در ابتلای کودکان به اگزما بسیار تأثیر گذار است. به طوری که در صورتی که در خانواده‌ی کودک سابقه‌ی ابتلا به حساسیت فصلی،آسم یا انواع آلرژی وجود داشته باشد، احتمال ابتلای کودک به بیماری‌های پوستی نیز افزایش می‌یابد.
علائم ابتلا به انواع اگزما در نوزادان دو تا شش ماه شامل خارش، خشکی، قرمزی و برآمدگی‌های کوچک در پوست گونه، پیشانی یا سر می‌باشد و والدین می‌توانند در صورت مشاهده‌ی این علائم به درمان و پیشگیری از آن بپردازند.