چرا نوزاد به درماتیت آتوپیک دچار می‌شود؟
درماتیت آتوپیک در کودکان یک نوع بیماری پوستی است که به صورت طولانی و مزمن وجود دارد. این عارضه باعث خارش و خشکی پوست می‌گردد. علائم این بیماری در سنین ۳ الی ۶ ماهگی در کودک دیده می‌شود.
چه عواملی باعث درماتیت آتوپیک می‌گردد؟
به طور دقیق عامل مشخصی برای این عارضه مشخص نمی‌باشد. اما عواملی هستند که می‌توانند زمینه به وجود آمدن آن را فراهم کنند:
- ژن:ضایعه پوستی می‌تواند جنبه ژنتیک داشته و از والدین به کودک انتقال پیدا کند.
- سیستم ایمنی: سیستم ایمنی ضعیف یا رشد نیافته می‌تواند باعث بروز این ضایعه شود.
- عوامل خارجی: به طور مثال درگیری در هوای زمستانی و سرد و یا استفاده از آب گرم یا صابون می‌تواند باعث به وجود آمدن درماتیت آتوپیک شود.
علائم درماتیت آتوپیک چیست؟
این علائم ممکن است بی‌دلیل ظاهر شده و خود به خود برطرف شود. مناطق مختلفی از بدن می‌تواند تحت تأثیر این ضایعه پوستی قرار گیرد. علائم این بیماری در صورت، پوست سر، گردن، زانو و آرنج بیشتر دیده می‌شود. در کودکان علائم بیشتر بر پوست داخل آرنج، پشت زانو، کناره گردن، دور دهان و مچ دست و پا تأثیر می‌گذارد. این علائم در کودکان مختلف به صورت‌های متفاوت بروز می‌کند.
علائم کلی بیماری درماتیت آتوپیک:
- پوستهپوسته شدن و خشکی پوست.
- به وجود آمدن خارش، قرمزی و تورم.
- ضخیم شدن پوست.
- به وجود آمدن پوست کمرنگ صورتی رنگ.
- ایجاد برجستگی‌های کوچک که در صورت بروز خراش از آن مایعی ترشح می‌شود.
- بروز برجستگی و ناصافی روی قسمت‌های ران، بازو و صورت.
- پوست اطراف چشم یا پلک تیره رنگ می‌شود.
- پوست اطراف دهان،گوش و چشم دچار تغییر می‌شود.
- به وجود آمدن مناطقی قرمز و ورم کرده بر سطح پوست که مانند کهیر است.
در صورت دیدن این علائم کودک باید سریعاً نزد پزشک برده شود تا تشخیص درست و معالجه آغاز شود.
روش تشخیص درماتیت اتوپیک در کودک
در ابتدا پزشک در مورد سوابق سلامتی کودک شما خواهد پرسید. سوابق ابتلای والدین و بستگان به این بیماری و بیماری‌هایی مانند تب یونجه، آسم یا آلرژی بینی بررسی خواهد شد. پس از معاینات فیزیکی و دیدن نشانه‌ها تشخیص داده خواهد شد. اما در پاره‌ای از مواقع بنابر دستور پزشک آزمایش نیز تجویز می‌گردد تا درماتیت آتوپیک در کودکان بهتر و دقیق‌تر تشخیص داده شود.
آزمایشات مورد استفاده به شرح زیر است:
- آزمایش خون: با انجام آزمایش خون وضعیت سیستم ایمنی بدن مورد بررسی قرار می‌گیرد.
- آزمایشات پوستی: با آزمایش پوست وعارضه‌های سطحی این بیماری و سایر بیماری‌های پوستی تشخیص داده می‌شود.
درمان درماتیت اتوپیک
نوع درمان استفاده شده به سن، سلامت و وضعیت عمومی کودک بستگی دارد. درمان خاصی برای این عارضه وجود نداشته. هدف کاهش شدت التهابات و خارش، تأمین رطوبت پوست و جلوگیری از عفونت است. موارد درمانی به شرح زیر انجام می‌شود:
- کودک باید از عوامل تحریک کننده که پزشک توصیه می‌کند به دور باشد.
- شستشو با یک پاک کننده ملایم یا شامپویی که توسط پزشک توصیه شده است.
- ناخن‌های کودک کوتاه شود تا باعث ایجاد خراش و عفونت در سطح پوست نگردد.
- در بعضی موارد لوسیون‌هایی جهت مرطوب نگه داشتن پوست توصیه می‌شود.
- پزشک داروهایی را نیز برای کودک تجویز خواهد کرد که باید به دقت استفاده شود.
- استفاده از کرم و پماد کورتیکو استروئید که برای کنترل خارش و تورم پوست است.
- ممکن است بسته به شرایط کودک شما آنتی بیوتیک تجویز شود که برای مهار عفونت در بدن فرزند شماست. و می‌تواند کنترل کننده درماتیت آتوپیک باشد.
- برای کاهش خارش و بهبود روند خواب ممکن است آنتی هیستامین تجویز گردد. این دارو به صورت مایع یا قرص به صورت خوراکی مصرف می‌شود.
- استفاده از کرم کلسینورین که برای کاهش خارش و تورم با استفاده از تغییر در سیستم ایمنی بدن، مصرف می‌گردد.
- در بعضی مواقع توسط پزشک کرم کریزابورول برای کودک تجویز می‌گردد.
- استفاده از فتوتراپی در منزل و مطب می‌تواند راه حل مناسبی باشد.
- استفاده از داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی کودک. این داروها بعد از انجام آزمایش خون و بررسی عوارض بعدی آن تجویز می‌شود.
- در موارد شدید از داروهای بیولوژیک مانند دوپیلوماب استفاده می‌شود. که به صورت تزریقی است.
زندگی همراه با درماتیت آتوپیک
این مشکل درمانی خاص ندارد. و در بیشتر مواقع از بین می‌رود.در مواردی این مشکلات افزایش یافته و در اصطلاح شعله‌ور می‌شود. برای جلوگیری از شعله‌ور شدن این مشکل به موارد زیر توجه کنید:
کودک باید از عواملی که محرک هستند دور شود. عوامل محرک مانند پشم، صابون، مواد شیمیایی و… هستند و خوراکی‌هایی مانند تخم مرغ نیز می‌تواند باعث اگزما و خارش شود.
همچنین استرس می‌تواند یک عامل محرک بزرگ باشد. و باعث تشدید درماتیت آتوپیک گردد.
سعی کنید پوستر کودک دچار خراش نشود. خراش باعث بدتر شدن بیماری و نیز بروز عفونت است.
ناخن کودک کوتاه شود تا منجر به خراش و آسیب پوست نگردد.
کودک با آب گرم و داغ استحمام نشود. و بعد از حمام نیز پوست کودک باید با حوله نرم به آرامی خشک گردد.
استفاده از مرطوب کننده‌ها می‌تواند مؤثر بوده. و بعد از استحمام نیز پماد‌هایی با دستور پزشک روی سطح پوست قرار می‌گیرد.
سعی نمایید همیشه لباس‌های کودک از جنس پارچه‌های نرم باشد. از پوشاندن کودک با لباس‌های خشن پرهیز نمایید.
سعی کنید دمای هوا متعادل باشد و زیاد گرم نباشد. زیرا گرمای هوا باعث عرق، خارش و ناراحتی می‌شود.
در مورد زدن یا نزدن واکسن آبله با پزشک مشورت نمایید. در این موارد واکسن آبله زده نمی‌شود.
شما با مراجعه به یک پزشک متخصص می‌توانید در همه مراحل رشد سلامت کودک خود را تضمین نمایید. دکتر محمدی فوق تخصص نوزادان در تهران؛
جهت اطلاعات بیشتر و ویزیت با ما در تماس باشید.