درمان فتق کودکان
فتق یکی از مشکلاتی است که والدین فرزندان تازه به دنیا آمده با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. این بیماری در تعداد فراوانی از کودکان به وجود می‌آید و در برخی از آن‌ها به‌صورت خودبه‌خود و با تکمیل رشد کودک و گذشت زمان از بین رفته و درمان می‌شود. در صورت عدم درمان نیاز به اقدامات ثانویه توسط والدین و پزشک معالج می‌باشد. در این مقاله به بررسی فتق علت آن و درمان فتق در کودکان می‌پردازیم.
فتق در کودکان
علامت اصلی وجود فتق در کودکان برآمدگی است که ممکن است در زیرپوست کشاله ران یا کیسه بیضه مشاهده شود. به‌عنوان والدین کودک دارای فتق می‌توانید یک برآمدگی یا توده را در کشاله ران یا کیسه بیضه فرزند خود ببینید یا حس کنید. این بیماری تنها در ۱۰ درصد مواقع دوطرفه است.
از دیگر علائم که می‌تواند نشان‌دهنده وجود فتق در کودک شما باشد؛ می‌توان به درد در همان ناحیه اشاره کرد که پس از استراحت از بین می‌رود. همچنین احساس کردن سنگینی یا فشار در محل که توسط خود کودک گزارش می‌شود از نشانه‌های اولیه وجود فتق می‌باشد. همچنین در نوزادان بدخلقی و مشکلاتی در تغذیه می‌تواند نشان‌دهنده این بیماری باشد.
فتق زمانی رخ می‌دهد که روده‌های شما از دیواره شکم شما برآمده می‌شوند. در برخی کودکان برآمدگی تنها زمانی مشاهده می‌شود که کودک سرفه یا گریه کرده و یا زور میزند. همچنین هنگام آرام بودن یا خواب کودک ممکن است برآمدگی به‌طور کل از بین برود یا به‌سختی مشاهده شود.
در بین کودکان فتق در کودکان زیر ۶ سال شایع‌تر از دیگر گروه‌های سنی می‌باشد. ۹ درصد مبتلایان پسر هستند. همان‌طور که حدس می‌زنید کودکانی که نارس به دنیا آمده باشند بیشتر در معرض ابتلا هستند. به‌طوری‌که درصد ابتلا در کودکان نارس ۳۰ درصد و در کودکان مذکر و ترم ۱ تا ۵ درصد است.
خطرات فتق
اگر نسبت به علائم فتق بی‌توجه بوده و فرآیند درمان را آغاز نکنید؛ ممکن است کودک در معرض عوارض نادری قرار بگیرد؛ برای مثال ممکن است دچار فتق حبس شده شود. این اختلال زمانی اتفاق می‌افتد که محتویات فتق در داخل توده شکمی به‌اصطلاح گیر کند.
در پی این اتفاق احتمال بروز مشکل در خون‌رسانی روده بالا می‌رود و ممکن است باعث نکروز شدن یا مرگ بافت در آن قسمت شود. این وضعیت نوعی اورژانس پزشکی است که کودک را دچار درد شدید می‌کند.
روش درمان فتق
در برخی موارد ممکن است انجام فرآیند درمانی برای فرد تا یک‌سالگی به تعویق بیفتد زیرا ممکن است این بیماری در اثر تکامل و رشد کودک از بین برود. برطرف شدن این اختلال با بسته شدن ارتباط شکم و اسکروتوم صورت می‌پذیرد.
هنگامی‌که وجود فتق در کودک توسط پزشک تشخیص داده‌شده و قطعی شد؛ برای درمان باید کودک را آماده جراحی کنید. درمان جراحی آن‌یک عمل سرپایی است که معمولاً کمتر از یک ساعت زمان لازم دارد. درصورتی‌که نوزاد نارس باشد؛ انجام جراحی به زمانی که عملکرد ریه‌ها طبیعی شود به تعویق می‌افتد.
این جراحی به بیهوشی عمومی نیاز دارد که در آن متخصص بیهوشی فرایند آغاز بیهوشی را انجام می‌دهد. برای عمل کودک شما کاملاً بی‌حس و بی‌هوش می‌شود و هیچ دردی احساس نمی‌کند. فرایند جراحی به این صورت است که برش کوچک در پوست قسمت کشاله ران ایجادشده و پزشک معالج محتویات فتق را به جایگاه اولیه خود بازمی‌گرداند.
در مرحله بعدی دهانه کانال اینگوئینال بسته‌شده تا جلوی فتق بعدی و عود آن گرفته شود. کانال اینگوئینال از شکم کودک شما تا اندام تناسلی او امتداد دارد. کانال اینگوینال قرار است قبل از تولد بسته شود، اما گاهی اوقات به‌طور کامل بسته نمی‌شود یا کودک به‌صورت نارس پیش از تکمیل آن متولد می‌شود.
گاه ممکن است پس از جراحی کودک برای یک‌شب در بیمارستان بستری باشد تا تحت نظر قرار بگیرد. البته بیشتر کودکان در همان روز اول مرخص می‌شوند؛ اما اگر کودک شما نارس به دنیا آمده است یا بیماری‌های زمینه‌ای دارد احتمال نگاه داشته شدن او در بیمارستان در یک‌شب بیشتر خواهد بود. معمولاً قرار بعدی ویزیت پزشک در بیمارستان بین ۷ تا ۱۰ روز پس از عمل خواهد بود.
مراقبت‌های بعد از عمل
حدود ۱۰ روز پس از جراحی باید برای ارزیابی و معاینه ثانویه همراه کودک به بیمارستان با مطب پزشک روید. در این معاینه، محل جراحی کودک ازنظر خونریزی التهاب و عفونت و هرگونه تغییر و مشکل در قسمت جراحی‌شده معاینه می‌شود.
اگر احتمال عفونت در بدن وجود داشته باشد؛ احتمال تغییر روزهای آنتی‌بیوتیک وجود خواهد داشت. داشتن کمی درد، ناراحتی و بی‌قراری پس از عمل طبیعی است. معمولاً برای تسکین درد از مسکن‌های کودکان استفاده می‌شود. به‌عنوان والدین کودک باید مطمئن شوید که محل پانسمان خشک و تمیز نگه‌داشته می‌شود.
از اعمال فشار روی زخم و انجام فعالیت‌های سنگین توسط کودک خودداری کنید. حدود ۲۴ الی ۴۸ ساعت پس از عمل می‌توانید با اسفنج یا دستمال نمدار اطراف زخم را تمیز کنید؛ اما بهتر است در روزهای ابتدایی پس از جراحی تغییرات زیادی در محل زخم ایجاد نکنید.
در دو یا سه روز اول پس از جراحی کودک خود را وارد وان حمام نکنید. سعی کنید در رزیم غذایی از مواد دارای قند مصنوعی و فرآوری شده استفاده نکنید. پزشک پس از معاینه فرزندتان در صورت لزوم قرار ملاقات دیگری را برایتان هماهنگ می‌کند. بسته به نظر پزشک، دستور داروها و مراقبت‌های پس از عمل را انجام دهید. کودک در صورت رعایت‌های مراقبت‌های اولیه می‌تواند چند روز پس از عمل فعالیت‌های روزانه خود را آغاز کند.
پیشگیری از فتق
دلایلی که باعث به وجود آمدن فتق در کودکان می‌شوند، گوناگون‌اند. یکی از عواملی که روی افزایش احتمال ابتلا به فصل تأثیرگذار است؛ جنسیت هست به‌طوری‌که اکثر مبتلایان به این بیماری مذکر هستند. ژنتیک نیز در ابتلا کودک تازه به دنیا آمده به این بیماری تأثیرگذار است.
همچنین به دنیا آمدن زودتر از موعد و نارس بودن نوزاد باعث می‌شود که نوزاد پیش از تکمیل رشد خود مجبور به رشد در محیط بیرونی شود که بدن او برای آن آمادگی ندارد. مشکلات به وجود آمده برای نوزادان نارس با فرایند رشد جنینی در ارتباط مستقیم هست. البته گاهی مشاهده می‌شود که در نوزادانی که به‌طور ترم به دنیا آمده‌اند نیز دچار فتق می‌شوند.
جمع‌بندی
همان‌طور که خواندیم؛ عوامل مختلفی باعث به وجود آمدن فتق می‌شوند. تشخیص علائم فتق در کودکانی که سن کمتری دارند دشوارتر است به‌طوری‌که ممکن است کودک خود علائمش را بیان نکند و والدین باید با در نظر گرفتن رفتارهای کودک متوجه ناراحتی او شوند. عمل فتق بعد از یک‌سالگی می‌تواند به عوارض و علائم این بیماری پایان دهد. انجام مراقبت‌های پس از جراحی مناسب می‌تواند جلوی بروز عفونت و خطرهای پس از جراحی را بگیرد. به‌طورکلی نباید هنگام تشخیص این بیماری خود را نگران کنید زیرا برای افراد فراوانی اتفاق می‌افتد و روش درمانی مشخصی دارد.